uncouth - definitie. Wat is uncouth
Diclib.com
Woordenboek ChatGPT
Voer een woord of zin in in een taal naar keuze 👆
Taal:

Vertaling en analyse van woorden door kunstmatige intelligentie ChatGPT

Op deze pagina kunt u een gedetailleerde analyse krijgen van een woord of zin, geproduceerd met behulp van de beste kunstmatige intelligentietechnologie tot nu toe:

  • hoe het woord wordt gebruikt
  • gebruiksfrequentie
  • het wordt vaker gebruikt in mondelinge of schriftelijke toespraken
  • opties voor woordvertaling
  • Gebruiksvoorbeelden (meerdere zinnen met vertaling)
  • etymologie

Wat (wie) is uncouth - definitie


uncouth      
¦ adjective
1. lacking good manners, refinement, or grace.
2. archaic (of a place) uncomfortable because of remoteness or poor conditions.
Derivatives
uncouthly adverb
uncouthness noun
Origin
OE uncu?th 'unknown', from un-1 + cu?th (past participle of cunnan 'know, be able').
uncouth      
If you describe a person as uncouth, you mean that their behaviour is rude, noisy, and unpleasant.
= coarse
ADJ [disapproval]
uncouth      
a.
1.
Rustic, awkward, boorish, clownish, loutish, clumsy, unseemly, unrefined, uncourtly, lubberly, rude, gawky, inelegant, ungainly.
2.
Unfamiliar, unusual, strange, odd, outlandish.
Voorbeelden uit tekstcorpus voor uncouth
1. On the other hand, people who lack table manners are considered as vulgar and uncouth.
2. There is something uncouth about the way Rice‘s current visit is being conducted.
3. In their uncouth national self–righteousness Silvio Berlusconi and Jaques Chirac did a great favour to us Finns.
4. Setting aside the confused theology, this poster plays to everything that is yobbish and uncouth about English football.
5. If he handled the brash and uncouth character in YUVA with dexterity, he handles the sober, intense part in Sarkar with equal ease.